Onze maatschappij verandert. Steeds meer mensen vinden het belangrijk om vooraf keuzes en wensen kenbaar te maken over begraven en cremeren.
 
In landen als Griekenland, Italië, Spanje en Portugal is bovengronds begraven, kort gezegd bijzetten in een particulier mausoleum of in muur- of cryptegraven gebruikelijk. In een rotsachtige bodem is het nu eenmaal minder eenvoudig om bodemgraven te maken. Voor de mensen in die landen is het onderdeel van hun cultuur geworden. Waar het in Nederland heel gebruikelijk is om na een crematie de as bovengronds bij te zetten in een columbarium of urnenmuur, is bovengronds begraven nog uitzondering. Op familiegraven van welgestelde families ziet men wel mausolea; de overledenen worden meestal in de kelder van het mausoleum bijgezet
 
In Nederland begint bovengrondsbegraven ook voet aan de grond te krijgen.
 
Ruimtegebrek op begraafplaatsen en de stijgende stand van het grondwaterpeil vergen oplossingen waarbij bovengrondse graven een belangrijke rol kunnen spelen. Als de begraafplaats aan een drukke openbare weg of spoorlijn is gevestigd, dan kan het systeem dienen als geluidswal door het bijvoorbeeld in een talud te plaatsen of als een fraaie afscheiding om zodoende een besloten karakter op de begraafplaats te realiseren. Door intensiever ruimtegebruik, het aanbieden van diversiteit en het streven naar een optimale kwaliteit van de begraafplaatsen worden nieuwe begraafvormenontwikkeld.
 
Her en der in Nederland zijn er mogelijkheden tot bovengronds begraven: in Heilig Landstichting, Enschede, Lisse, Haarlem, Heemskerk, Beverwijk. Soms ingegeven vanuit beleidsredenen (ruimtegebrek, financiën, milieubelasting), soms vanuit emotionele redenen (nabijheid van de overledene, traditie in migrantengemeenschap) en natuurlijk om esthetische redenen.
 
Bij bovengronds begraven wordt een (lijk)kist of urn in een uitgehouwen muur geplaatst of in een bovengronds gerealiseerde galerij, kelder, kapel, element of grafhuisje. Qua uitstraling, gebruikte materialen en prijzen kunnen deze vormen behoorlijk verschillen. In de regel wordt een afdekplaat/sluitsteen als afdichting gebruikt, met eventueel een inscriptie.

De realisatiekosten zijn vaak hoger dan bij ondergrondse graven. Het onderhoud vraagt daarentegen meestal minder tijd en geld. Dit geldt ook voor het ruimen, want er hoeft niet gegraven te worden. Na de minimale (wettelijke) grafrust van tien jaar gelden dezelfde regels als bij ondergronds begraven. Als de rechten niet worden verlengd komen de stoffelijke resten in een verzamelgraf.
 
Wilt u meer informatie bij u in de buurt, neemt u dan contact met ons op !